Nasılsın?

Hemen cevap verme dur ve düşün. Gerçekten nasılsın? Birisi bize nasılsın diye sorduğunda geçiştirmek için iyiyim cevabını veririz. Çünkü içimizi açmaktan korkarız. Peki ya geçiştirdiğimiz kişi karşımızdaki değilde kendimizsek? Hiç bu açıdan duşünmüş müydünüz?

Ben düşündüm ve tek yaptığımız şey kendimize zarar vermek, yani ruh sağlığımıza. İnanın ben hiç iyi değilim. Uzun süredir de iyi olamıyorum. Sürekli herşeyi içime atıyorum ve kendime verdiğim zararı geç de olsa fark ettim. Ağladığım zaman insanlar güçsüz olduğumu düşünürler diye ağlamıyordum, o an oturup hıçkıra hıçkıra ağlamak isterken gözümden tek bir damla yaş akıtmazdım. Başkasına göre kolay ama bana göre zor şeyler atlattım ve hep tek başımaydım. Tabii bu yalnızlık güçlendirdi beni ama çok yordu. Size bir anımı anlatayım; eski sevgilime gücümden bahsetmiştim. Kimsenin beni kolay kolay yıkamayacağını söylemiştim ve buna inanmıştı. Sen mental olarak çok güçlüsün, kimse seni yıkamaz ve ben seni asla üzemem buna gücüm yetmez, ben gitsem de sen bensiz yaparsın, senin bana ihtiyacın yok demişti. Sonrasında da aldattı beni. Sırf güçlüyüm diye duygularım yok zannetti. Oysa o gidince ben çok yıkıldım zor oldu toparlanmam ama güçlü görünücem ya, kimseye açmadım içimi. Çünkü korktum. Ya tekrar kötü şeyler yaşarsam, ya yeniden sevemezsem, ya hiç ayağa kalkamazsam? Öyle bir kalktım ki!

Bu nasıl motivasyon yazısı dediğinizi duyar gibiyim ama bundan sonra yazacaklarımı anlamanız için bunları anlatmalıydım. Şimdi gelelim motivasyon yazımıza:

Ben henüz on dokuz yaşındayım önümde daha yaşayacağım çok hayat var ama ben on dokuz yılda öğrendim ki; yıkılsanda, darmadağın olsanda hiçbir şeyden korkmayacaksın. Eğer korkarsan bitersin ama sen daha çok gençsin. Bu yazıyı okuyan kişi; kaç yaşında olursan ol, sen daha çok gençsin. Önünde yaşayacağın öyle güzel günlerin var ki...tek yapman gereken şey kendine inanman, gücüne inanman. Fiziksel güçten bahsetmiyorum, mental gücünden bahsediyorum. Şuan depresif hissediyor olabilirsin, gayet normal. Tek yapman gereken şey; bu duyguyu yaşamak için kendine izin vermen. Bu duyguyu ancak onu yaşayarak öğrenip üstesinden gelebilirsin. Senin o duyguyu yaşamaya da hakkın var. Nasıl ki mutluluğu kendine hak görüyorsan bu duyguda senin hakkın. Evet onu güzelce yaşa ve bitir. Bitirdin mi? Şimdi seni ne mutlu ediyor onu düşün. Mesela beni resim çizmek mutlu ediyor. Sinirli olsam bile çizer ve rahatlarım. Sende çiz belki yeteneğin vardır farkında değilsindir.

Şu anki dünyaya baktığımızda sana tüm insanları sev diyemem, sadece sevgini hak eden insanları sev. Seni gerçekten sevdiğini hissettiğin insanları. Sevgi demişken sevgiyi insanlarda arama. Seni gerçekten seven kimse yok mu? Sen de hayvanları sev, onlar bizi; bizden bir karşılık beklemeden sever. Ama en çok da kendini sev olur mu? Herkesten ve herşeyden çok kendini sev. Çünkü bir gün seni herkes terketse bile sen kendini terkedemezsin, kaçamazsın kendinden ve kötü yanlarını görüp kendini yerme. O yanlarını iyileştir, olabildiğince kendinin en iyisi ol. Onun bunun değil yalnızca kendinin en iyisi ol ve o halini çok sev. Biraz olsun bencil olmak insana iyi gelir. Ama kötü algılama bu dediğimi. Sadece insanların sana zarar vermesini engelleyecek kadar bencil ol yeter. 

Hayalinde yaşamak istediğin bir hayat mı var, yaşa! Neyin eksik ki, neden yaşamayasın ki? Çabalaman mı gerekiyor? Çabala! İstediğin hayata ulaş. Emin ol bunu yapabilirsin. Emin ol bunu yapabilecek güçtesin, sadece farkında değilsin. Hayatına girip çıkan insanlar için çok üzülme ve gerçekten içinden gelmiyorsa dur deme. Kimseye hayatında kalması için yalvarma, kalmak isteyen zaten kalır. İnsanları hayatından çıkarmaktan korkma. Belkide sen o kişi olmadan daha iyi hissedeceksin kendini. Bunu test et ve yapman gerekeni yap.

Yeni bir dil öğren, yeni şehirler gez, yeni arkadaşlıklar edin. Aşkların için çokça üzülme sadece yeteri kadar üzül ve hayatına devam et. Unutma sen onunla var olmadın, onsuzda yok olmazsın. Sen ondan öncede hayattaydın, şimdide hayattasın ve şunu düşün 10 yıl sonra geriye dönüp baktığında bu günlerini nasıl hatırlamak istiyorsun; ağlayarak mı, gülerek mi?

Ben gülerek hatırlamak istediğim için artık kendimi geçici şeyler için çok üzmüyorum. Sonuçta ölümlü dünya.

Affetmeyi öğren. Ben öğrendim. Öbür dünyada bile affedemem dediğim kim varsa affettim ve bu bana iyi geldi.

Daha çok yazacağım şey var fakat okumaktan yorulmuşsundur diye burada kesiyorum.

Son olarak; bu zamana kadar yaşayadığın ve bundan sonra yaşayacağın küçük rüzgarlar yüzünden kendini yıpratma. Seni yıkabilecek tek fırtına ölüm olsun, senin ölümün. 

Bunu okuyan her kimsen, bana katlanıp okuduğun için teşekkür ederim. Bir dahaki yazıda görüşmek üzere, hoşçakal.